ഉടഞ്ഞ മോഹച്ചില്ലിനിടയിലൂടെ .......,
നടക്കവേ കാലില് , കിനിഞ്ഞു രക്തം !
ഉലയ്ക്കും ചോദ്യത്തില് ഇടറുന്ന വാക്കുകള് ......
ആയില്ലതാര്ക്കുമെന് നോവളക്കാന് .........?
കരുണയില്ലാതെറിയും സഹതാപവും ,
കനിവേതുമില്ലാതെ കിനിയുമാ മിഴികളും ,
പരിഹാസമേറെ oliykkum chiriyumaayi
അടുക്കും പരരെ എന്നെ വിട്ടീടുക .
തിമിര്ക്കും മാരിയിലൊരു തുള്ളിയാണ് ഞാന് ........!
അനേകങ്ങള്ഉണ്ടെന്റെ മുന്പിലും പിന്പിലും ....
വാക്കും നോക്കും ഉടഞ്ഞു പോയ്^ തീര്ന്നവര് .....,
അച്ചടിത്താളില് മൃത ലിപികളായ് മാറിയോര്
കോളം തികയ്ക്കവേ പിടഞ്ഞു മരിച്ചവര് ........'
തകര്ന്ന മാനം നാലണയ്ക്കായി വിറ്റവര് ......,
വിശപ്പിന് ഞരക്കത്തിലെല്ലാം മറന്നവര്.......,
കേണത് മത് പ്രാണനും സ്വത്വതിനും ............,
കേട്ടതില്ലീ വിപണീ-തന്ത്രം മേനയുവോര് ..
ഒന്ന് കെടുത്തി സ്വയം ജ്വലിചീടുവോര് .....,
കൊതി വലിപ്പൂ ഈ മാംസപിംടതെയും -
വിപണിയിലൊരു പുതു യുദ്ധമൊരുക്കുവാന്.
കര്ണ്ണങ്ങള്ക്കായി മോഴിഞ്ഞിടെണ്ടാ
പരിഹാസമേന്തും മധുവാക്കുകള് ,
മിഴികള്ക്ക് നേരെ പോഴിചിടെണ്ടാ
കനിവേതുമില്ലാശ്രു ബിന്ദുക്കളും .
വേണ്ട ഞങ്ങള്ക്കിനി ഏറെയൊന്നും !
തലയൊന്നുയര്ത്തി പിടിച്ചിടട്ടെ ........,
പാദമീ മണ്ണില് അമര്ത്തിയിട്ടാ ..
.ഭൂമിതന് ഗന്ധം നുകര്നിടട്ടെ .......
തരിക ഞങ്ങള്ക്കായി ഒന്ന് മാത്രം
ശാന്ത സ്വശ്ചന്തമാം ശിഷ്ട ജീവന് .....!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
അഭിപ്രായങ്ങള് എന്നും എല്ലാത്തിനും വഴി തെളിയിചിട്ടെയുള്ളൂ.....അതിനാല് അത് മനസ്സിന്റെ അടിത്തട്ടില് നിന്നും ഉള്ളതാവട്ടെ